– Chcę wyjść z domu –

zażądałam, i wyszliśmy. Potem jak zwykle przystanęłam w zachwycie gapiąc się na delikatnie oświetloną Notre Dame na tle niemożliwie granatowego nieba, i nie mogłam przestać się dziwić, że ci wszyscy ludzie w tych swoich malutkich samochodzikach ot tak sobie jeżdżą, chociaż z jednej strony Notre Dame, z drugiej Pont Neuf, a w dole Sekwana, na której brzegu mnóstwo ludzi urządzało sobie pikniki w środku nocy, minęliśmy dwie Polki przycupnięte na krawężniku i prowadzące poważne nocne Polek rozmowy, oraz grupkę młodych gadających po angielsku, a między nimi stała Wyborowa, oraz mnóstwo innych starszych i młodszych z winem i piwem i cidrem i pieczonym kurczakiem. Z Pont Neuf machaliśmy do turystów, co na statkach przepływali pod nami robiąc zdjęcia, i odkryłam, że po Sekwanie nawet wielkie trimarany pływają. W metrze dostałam dyskretnego ataku śmiechu na widok faceta odzianego w prześcieradło (dobra, to była abaya czy inny ihram), ale dobiło mnie dopiero odkrycie, że na nogach ma sportowe buty oraz czarujące białe skarpeteczki w kolorowe wzorki.